Sightseeing in Singapore

Om 5u30 staat de wekker voor Sandra en Peter en 10min later geeft Jasper ook aan wakker te zijn ‘ik ben er ook hoor’. Mila heeft er meer moeite mee op dit tijdstip. Om 6uur zitten we in de taxi naar het vliegveld, waar we 10min later worden afgezet. De procedure op Bali is anders dan in andere landen tot zover: eerst de security met alle tassen, dan inchecken en tassen afgeven en dan nog een keer door de security met alleen de handbagage. Een aantal jaren geleden is er een aanslag geweest, waarbij ze het gemunt hadden op toeristen. Misschien dat dat de aanleiding was voor deze bijzondere procedure? We lopen langs de winkeltjes, kopen nog wat water, en gaan bij een willekeurige hal ons ontbijt wat we hebben meegekregen van het hotel opeten. Daarna nog een rondje langs de winkels, want het geld brandt in Jaspers handjes. Het is over en mag dus op. Sandra blijft zitten om de blog te typen, totdat ze wordt weggestuurd, want deze gate is alleen voor Qatar-vliegers. Kort daarna komen Mila, Jasper en Peter weer terug met een autootje voor Jasper en choco en olie voor Sandra, voor moederdag.
Boarden is chaotisch: 2 rijen naast elkaar voor de bus, 1 naar het vliegtuig met een bestemming ergens in China en 1 naar Singapore. Maar deze is nog dicht. Uiteindelijk mogen we ook in de bus en naar het vliegtuig. De vlucht is niet bijzonder. 2.5 Uur later staan we in Singapore, waar we ook weer eerst door de security moeten, dan naar de immigratie voor de stempels en dan de bagage ophalen. We hebben niets aan te geven, de 2 potten pasta en 1 pak chocovlokken verzwijgen we. 
Bij de taxi willen we weer gaan onderhandelen, maar de chauffeur geeft gelijk al aan, dat ze hier met een meter werken en dat dat dus niet nodig is. Fijn, die vaste prijzen.
In het hotel eerst maar weer even ons plekje zoeken, en plannen maken voor de komende dagen. Mila maakt een mooi overzicht wat er te doen is, inclusief de kosten ervan. 
Aan het einde van de middag gaan we naar Bugisstreet, waar je volgens de chauffeur lekker zou kunnen eten. Langs een kerk, door een winkelcentrum, langs diverse eettentjes om uiteindelijk bij de McDonalds uit te komen. Een snelle soort van maaltijd en weer terug naar het hotel zodat Mila en Jasper op tijd kunnen slapen. Peter en Sandra vullen hun avond met het verder invullen van de reis en uitzoeken en regelen wat er geregeld moet en kan worden. 

Wat kun je blij zijn met een ontbijt met brood! En warme mini-croissantjes voor Mila. Jasper snoept wat worstjes mee. Na het ontbijt aan de slag met auto en boot regelen voor in Maleisië en dan naar buiten. Via Chinatown willen we naar de Singapore City Gallery, waar je over het ontstaan en de toekomst van Singapore kunt leren.
Na een paar straten stuiten we op een grote tempel van wel 6 verdiepingen. Dit is de Buddha Tooth Relic Temple. Hij is zo immens groot, dat Mila en Jasper er wel een kijkje willen nemen. Voorin 3 mangrote boeddha-beelden. Links en rechts zijn er kleine vakken gemaakt, waarin boeddha beelden staan. En op ooghoogte (nou ja, voor de Aziatische mensen dan, Mila is vaak een kop groter dan deze mensen) staat om de zoveel meter een tussenmaat boeddha-beeld.. Voor deze boeddha’s aan de zijkant staan offerschaaltjes (bloemen, wierook, een kaars, een geurtje, een sinaasappel, een fluitje) en grote bekers waarin je geld kunt offeren. Een vriendelijke toerist legt ons een en ander uit over het boeddhisme en de symboliek van deze offers. Hij vertelt ook over de beschermgoden per geboortejaar of Chinees jaar. Dat spreekt Mila en Jasper wel aan, dus we gaan op zoek naar hun beschermgoden. Dat is nog even rekenen, want na 2007 zijn de kaartjes niet meer bijgewerkt. 
De tempel heeft nog een 2de, 3de en 4de verdieping, waar je ook naar toe kunt. Daar wordt meer uitgelegd over het boeddhisme, de grondlegger van deze stroming en op de 4de is ook een meditatieruimte en gebedsruimte. Hier blijven we niet te lang. We vinden het niet netjes, maar ook omdat er mensen huilend en jammerend bij een beeld staan. Via de 5de verdieping kom je op de 6de waar een mooie tuin is aangelegd en een meditatie-/zorgenrad. Een soort draaimolen waar je met mee kunt lopen en op die manier over je zorgen kunt nadenken. Daarna zouden ze minder zijn, of zie je het in ieder geval minder somber in.
Na de tempel gaan we naar de Singapore City Gallery. Bijzonder om te zien, dat waar we net liepen, daar Singapore een 50-tal jaar geleden ophield. Ze blijven grond opspuiten en land winnen en bebouwen. En Singapore moet nog veel groter worden de komende jaren.
Mila en Jasper vinden een interactief spel waarbij ze zelf eilanden mogen inrichten het leukst. Waar Mila nog nadenkt over wat je op een eiland zou willen hebben (huizen, kantoren en recreatie), zet Jasper een dierentuin naast een haven en dat dan weer naast een kantorencomplex.
Het heetst van de dag brengen we in onze gekoelde kamer door. We hebben op Bali al gemerkt dat hitte heel erg moe kan maken, en hier is het nog iets warmer. Van de plannen om naar Sentosa (een van de eilanden vol vermaak) te gaan, komt niet veel. Mila en Jasper willen liever lezen en spelen.
Tegen de avond gaan we op zoek naar een restaurantje. Ook dat is hier een uitdaging. Genoeg restaurants, maar eetbaar en betaalbaar zijn nogal een uitdaging. Of het is superhip en smaakt nergens naar, of het is zo ontzettend duur dat de lol er ook al snel vanaf is. Het restaurant naast het hotel heeft als goedkoopste gerecht een gerecht van S$170 op de kaart staan, omgerekend zo’n E 110.
Peter gaat daarna nog wat drinken met een collega die in Singapore woont en werkt en Mila en Jasper gaan lekker slapen. 

Na het ontbijt regelen we nog wat delen van de reis in Maleisië. Dat komt nu erg dichtbij, en op Pulau Tioman is het niet zeker of we internet hebben, dus sommige delen willen we op voorhand geregeld hebben. Als we een auto, boottickets en verblijven op Pulau Tioman hebben, regelen we een taxi. We willen naar Mount Faber om daar te wandelen. 
In de taxi zien we Mila een aantal keren naar haar oor grijpen en ze heeft ook al een pijnstiller op tegen de oorpijn. Sinds een week klaagt ze af en aan over oorpijn, en afgelopen nacht heeft ze er ook minder goed door geslapen. Voor de zekerheid toch maar even naar de huisarts. De taxi zet ons vlakbij een market af, waar ook een huisarts zit. Inschrijven en wachten. We zijn net op tijd, want om 12u30 heeft hij een 2-uur durende pauze. De huisarts stelt wat vragen, laat zijn assistente koorts opmeten (geen, maar ze heeft ook pijnstiller op, maar dat is tegen dovenmansoren gezegd), kijkt in haar pijnlijke oor en daarna in haar andere oor. Hij vindt het niet pijnlijke oor veel interessanter, want daar zou wat vuil in zitten. Ja maar, daar heeft ze geen last van. Ja, maar daar moet je wel wat aan doen. Okeeeeee……
Lang verhaal kort: SS90 lichter en met antibiotica, antihistamine, pijnstillers, oordruppels tegen een gehoorgang ontsteking (waarschijnlijk in Bali opgedaan in de chloorzwembaden) en olijfolie (tegen het oorsmeer) in een zakje lopen we bij de huisarts weg. We besluiten om de hoek op de markt tussen de locals de lunchen. We zijn weer eens een bezienswaardigheid hier. Voor erg weinig geld hebben we een prima lunch en kan Mila haar eerste medicijnen innemen. We besluiten ter plekke alleen het hoognodige te geven, dus alleen de oordruppels en de antibiotica.
Een andere taxi brengt ons naar Mount Faber. Daar wandelen we op een pad door de boomtoppen richting de halte van de Cable Car. Onderweg zien we eekhoorntjes, hele grote mieren, mooie vogels, een tor van wel 3cm groot en zelfs een mooi gekleurde slang (geen idee welke).
We nemen de Cable Car (eigenlijk is het meer een gondelbaan) naar Sentosa Eiland. We gaan door een gebouw heen, over de haven en een groot waterpretpark waar we dolfijnen zien zwemmen. Na uitstappen lopen we naar een andere Cable Car die ons naar een Merlion brengt. Merlion is een kruising tussen een mermaid (zeemeermin) en een lion (leeuw). Het verhaal gaat dat een ontdekkingsreiziger dit beest vroeger in de zee zou hebben zien zwemmen. 
We maken foto’s, maken ‘ruzie’ met wat Indibese (volgens Jasper) mensen wie als eerste foto’s mag maken bij een bloemenboog, en pakken de Cable Car naar het eindpunt. Gezien de tijd besluiten we om daar te blijven zitten en terug te gaan naar Mount Faber. Onderweg komen we nog wat langs kunstmatig aangelegde strandjes en baaien. Hier missen we niet echt iets aan.
We stappen in het gebouw waar we op de heenweg doorheen gegaan zijn, uit. Eenmaal beneden gaan we in de rij voor een taxi staan, die we al na een paar minuten toegewezen krijgen. Onderweg zien we al donkere wolken samenkomen en nog tijdens de rit komt het met bakken uit de lucht. Plannen maar even wijzigen dan. We gaan niet naar Marine Bay Sands voor een mooi en vooral duur uitzicht vanaf de zoveelste verdieping, want door het onweer zie je nu toch niet veel. Waarschijnlijk is het ook dicht. De chauffeur zet ons af bij het winkelcentrum er tegenover, waar we in de koelte langs veel te dure winkels lopen. Op de onderste verdieping is zelfs klein Venetië gemaakt, compleet met gondelbootjes.
Dan maar eerst iets te eten zien te regelen. Dat is nog best een opgave, want het is ontzettend duur of van de foto’s op de menukaart heb je spontaan geen trek meer. Ook het superhero-cafe kan ons niet bekoren, ondanks de batman die voor de deur staat. Dan maar in Marine Bay Garden kijken, het is nu weer droog.
Via allerlei omwegen vinden we de brug over de weg heen van het winkelcentrum naar het Marine Bay Sands hotel. Dat is het duurste hotel in Singapore, met op het dak een zwembad van 150m lang. Dan met de lift naar beneden en over het water, met mooi verlichte fonteinen, naar de ‘bomen’ van metaal. We krijgen nu toch wel echt trek, dus eerst maar wat te eten regelen. Daarna door naar de bomen in de Marine Bay Garden, waar een lichtshow in de metalen bomen wordt gegeven. Na de show is het toch echt tijd om naar huis te gaan. Het plan was om dat met de boot te doen, maar we hebben ons vergist in de prijs daarvan. Dan maar een gewone taxi, die is ook nog eens 3x sneller… Mila en Jasper naar bed, wij inpakken, morgen gaan we naar Maleisië.

Wist je dat:
-    Winkelen 1 van de hobbies van Singaporezen is? Ze daarom heel erg veel grote winkelcentra hebben?
-    Elke keer als er een tube tandpasta, kapotte sokken, onderbroeken etc. wordt weggegooid, we roepen: ‘we kunnen weer winkelen’? Het leven uit een halve rugzak (in elke grote rugzak zit voor 2 personen spullen) gaat prima, maar soms wil je wel eens wat meer keuze.